Świąteczny tok służby żołnierzy był ustalany w Dowództwie Lubelskiej Brygady OT oraz na szczeblu pięciu batalionów lekkiej piechoty. Podstawą planowania były wnioski o wparcie kierowane przez instytucje takie jak: szpitale, placówki medyczne, stacje sanitarne, ośrodki pomocy społecznej, domy pomocy społecznej oraz inne placówki opiekuńcze, policję, samorządy, organizacje pozarządowe, stacje krwiodawstwa i inne.

Zasadą organizacji wsparcia w okresie świąteczno – noworocznym był podział na dwa okresy. Ci żołnierze, którzy byli zaangażowani w działania w czasie świąt, co do zasady mieli wolne w czasie Sylwestra i Nowego Roku. Wyjątkiem były placówki „covidowe”, tam żołnierze pełnili służbę w dyżurach dwutygodniowych, po których przeszli w okres kwarantanny.  

Dowództwo WOT szacuje, że każdego dnia w czasie Świąt Bożego Narodzenia w działania przeciwkryzysowe było zaangażowanych nawet 2,5 tysiąca żołnierzy.