Czemu modelkami są młode dziewczyny często bardzo wychudzone, czemu nie widuje się na wybiegach kobiet o normalnych kształtach, jedne mniej lub bardziej przy kości? Czemu jest to takie istotne?

Media bombardują nas z każdej strony jakie brać produkty odchudzające, co jeść itd., a przy okazji wpajają młodym nastolatkom jakiś chory system myślenia, że to jest kanon piękna.  

PYTANIA

A gdzie samoakceptacja? Gdzie lubienie siebie? Czemu nikt nie nie uczy młodych dziewczyn akceptacji swojego ciała? Czemu młoda ślicznie wyglądająca szczuplutkadziewczyna mówi, że jest gruba, bo brakuje jej do dużo do wyglądu szkieletora modeliki?

ZAAKCEPTOWAĆ SIEBIE

Sama miałam problem z akceptacja siebie po porodzie. Choruje trochę i niestety to w połączeniu z ciąża nie wpłynęło korzystnie na moje ciało. Dużo płakałam i użalałam się nad sobą. Złościł mnie widok zgrabnych dziewczyn i wpajałam sobie ze mój mąż chciałby na pewno mieć taka kobietę, a ja na pewno jestem dla niego grubym „wielorybem” choć ciągle zapewniał mnie ze jestem dla niego najładniejsza.

Pewnego dnia stanęłam przed lustrem i odpowiedziałam sobie, że nie muszę być szkieletorem, że jestem piękna na swój sposób, z reszta każdy z nas jest! Trochę się ogarnęłam, zaczęłam inaczej jeść, więcej się ruszać i czuć się lepiej sama z sobą a razem z tym zmieniło się moje nastawienie do świata. Nawet nie przeszkadza mi nadmiar skóry po porodzie bo uważam, że jest to już mały pikuś. Ciesze się tym co mam i co osiągnęłam.

SZTUCZNE WZORY DO NAŚLADOWANIA....? NIE! 

Nie stawiajmy sobie jakiś sztucznych czy drastycznych wzorów. Stańmy przed lustrem i zastanówmy się co możemy zrobić dla siebie, nie dla kogoś - dla siebie, co sprawi że zaakceptujemy siebie a nie będziemy dążyć do sztucznych ideałów wpajanych przez media.

Ostatnio gdy miałam chandrę przypomniałam sobie sytuację z moich lat młodości...A było to tak:  Wybrałam się z moją mamą nad jezioro, popływać i poopalać się. Po jakimś czasie, gdy my tam już byłyśmy przyszły dwie kobiety. Jedna chuda jak patyk, druga spokojne ważąca ponad stówkę, jak nie lepiej i obie z dziećmi. Rozłożyły się w wybranym miejscu, dzieci się bawiły jak to nad wodą. Nawet bardzo nie zwracałyśmy na nie uwagi, ale po pewnym czasie mimochodem rzucił nam się watek rozmowy tych kobiet.

Otóż ta większa pani mówi do mniejszej:

- wiesz co? ...-co? :- odpowiedziała ta druga - jak tak leże to wcale nie czuje się taka gruba na jaka wyglądam!

Uśmiechnęłam się! Teraz gdy mam kiepski dzień, to za każdym razem wracam myślami do tamtej sytuacji wybucham śmiechem i mi przechodzi, bo właściwie gruba nie jestem, a nie muszę wyglądać jak inni, grunt to akceptacja! To, że nie wyglądam jak modelka nie znaczy, że jestem gorszym człowiekiem czy jakimś złym.

Ty na pewno tez masz takie dni. Przypomnij sobie tą anegdotkę co opowiedziałam. Wyobraź ja sobie szczegółowo i poprawi ci się nastrój! Nie dąż do sztucznych ideałów i wyglądów. Bądź sobą. Zaakceptuj siebie. Jeżeli masz z tym problem to znajdź sposób jak ja na akceptacje siebie. I pamiętaj nie rób tego dla kogoś, a dla siebie!- a na pewno będzie kolorowej

M.