Swoje wojaże zaczęliśmy od zwiedzania urokliwej Bragi. To była idealna okazja, by poznać życie tego miasta, religijnej stolicy Portugalii nazywanej „Portugalskim Rzymem”. Szczególnie przy dobrej pogodzie Braga zachęca do spacerów i odkrywania jej licznych, uroczych, zabytkowych zaułków. Miejsce, które koniecznie trzeba było odwiedzić to Bom Jesus de Monte, co znaczy dosłownie kościół Dobrego Jezusa z Góry. Rozpoczęliśmy mozolną wspinaczkę po 557 stopniach.

O tym, że Portugalia winem stoi mogliśmy się przekonać podczas wycieczki doliną rzeki Douro. Zwiedzanie rozpoczęliśmy w malowniczym miasteczku Pinhão. Tam wsiedliśmy na statek wycieczkowy i płynęliśmy szlakiem, którym niegdyś barcos rabelos transportowały beczki z winem. Było ono i jest do tej pory wytwarzane w miejscowych winnicach z ręcznie zebranych winogron. Soczysta zieleń, łagodne kontury wzgórz pokryte hektarami winorośli, leniwie wijąca się rzeka – to krajobraz regionu w północno - wschodniej Portugalii. Tajniki produkcji słynnego wina porto poznaliśmy goszcząc na plantacji Quinta de Marrocos.

Kontynuując wycieczkę udaliśmy się do Porto. Wędrując po labiryntach najstarszej część portu ze słynną Ribeirą, co chwila napotykaliśmy azulejos - najbardziej charakterystyczny motyw portugalskiej architektury. Biało-błękitne ceramiczne kafelki zdobią fasady kościołów i kamienic. W budynku dworca kolejowego Porto-São Beno podziwialiśmy finezyjny obraz z azulejos przedstawiający ważniejsze wydarzenia z historii Portugalii. Zabytkowa katedra Se (Sé do Porto), plac Katedralny (Terreiro da Sé), plac Wolności (Praça da Liberdade), księgarnia Livraria Lello oraz liczne punkty widokowe to następne przystanki naszej wędrówki.

Droga prowadziła nas na najsłynniejszy, znany z pocztówek symbol miasta Ponte Don Louis I – dwukondygnacyjny most z kutego żelaza. Rozpościerał się z niego cudowny widok na rzekę i zacumowane wzdłuż wybrzeża barcos rebelos.

Po drugiej stronie Douro przywitała nas słynna Vila Nova de Gaia, miejsce, w którym swoje piwnice mają najsłynniejsi producenci wina porto.

Nie bez powodu Dolina Rzeki Douro oraz dzielnica Porto Ribeira wpisane są na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Tu spotyka się też przyjaznych ludzi, którzy tworzą wyjątkową atmosferę. Miasto Porto można odkrywać w nieskończoność. Wyjeżdżając mamy nadzieję, że kiedyś tu wrócimy. Portugalskim zwyczajem nie mówimy "żegnam", a "do zobaczenia".

Tekst: Natalia Kruszewska uczennica klasy III Technikum Ekonomicznego